آمادگي قبل از زايمان و زايمان

لباس براي نوزاد

هر مادري لباس هاي تودار و همچنين ابريشمي زيبا را براي نوزادش دوست دارد و مي تواند به آساني آن ها را تهيه کند .توجه داشته باشيد که رشد نوزاد بسيار سريع بوده و به زودي لباس هايش غير قابل استفاده مي شوند .
لباس ها بايستي نرم و راحت باشند . پوست بچه بسيار لطيف بوده و به سادگي خراشيده مي شود .قديمي ها سنتي داشتند که از لباس هاي کهنه براي بچه لباس درست مي کردند که دليل آن نرم بودنش است .مادر مي تواند با ابتکار ، تکه هاي توري و مقداري کش دوزي لباس هاي زيبايي تهيه نمايد .جنس نخي بهتر از الياف مصنوعي مي باشد .زيرپوش و لباس روبايستي به آساني پوشيده شده و بيرون آورده شوند ،از پشت باز شده و توسط ادرار آلوده نشوند .دکمه هاي لباس نبايستي کودک را در هيچ وضعيتي آزار دهد .از تکه هاي اضافه و زايد لباس بايستي اجتناب کرد . کهنه ي بچه بايستي نرم و جاذب آب باشد و اندازه اش بايستي طوري باشد که براي هدف تعيين شده مناسب باشد .کهنه هاي سه گوش کاربرد محدودي دارند ولي کهنه هاي مربع (75 سانتيمتر ضربدر 75 سانتيمتر )که به شکل زير تا مي شوند ، کارآمدتر مي باشند .
يک تاي اضافه در قسمت عقب ،براي دخترها و در قسمت جلو ، براي پسرها در کهنه ي تا شده انجام مي شود .24 عدد کهنه کافي بوده و مي توان آن ها را از لباس هاي کهنه تهيه نمود .
کهنه هاي يک بار مصرف (پوشک )به آساني در دسترس بوده اما نسبتاً گران مي باشد و ممکن است مخارج اضافه اي را بر دوش خانواده تحميل کند ؛ ولي به هر حال در مسافرت ها بسيار مفيد مي باشند .

رختخواب و بستر

شما براي نوزاد ،به ملحفه ، پارچه ضد آب بزرگ براي زير تشک ، پتو ، حوله کوچک صورت و حوله بزرگ حمام نياز داريد .کيسه خواب براي بچه مفيد بوده و مي توان با پارچه پنبه اي يا نخي آن را درست کرد .اين وسيله بچه را گرم نگه مي دارد و مي توانيد از نگراني اين که شبها بچه از زير پتو بيرون آمده و سرما بخورد ، راحت شويد .در زمستان بايستي از يک لحاف سبک استفاده نمود .
تشک بايستي محکم و همچنين نرم باشد .احتياجي به بالش وجود ندارد . در زمستان به سه يا چهار دست لباس کرکي احتياج است .نيازي به درست کردن يا تهيه يک کلاه براي هر دست لباس نيست ، بلکه يک عدد آن هنگامي که بيرون مي رويد و باد مي وزد ، کافي است .
يک تختخواب بچگانه براي نوزاد لازم مي باشد که مي توان 2 تا 3 سال از آن استفاده نمود .يک بستر قابل حمل براي حمل و نقل نوزاد به جاي بغل گرفتن او نيز مورد نياز مي باشد .بچه مي تواند 2 تا 3 ماه اول را در آن بخوابد . انواع گوناگون بندها براي حمل بچه توسط مادر يا پدر که به پشت يا جلو بسته مي شود ، وجود دارند .

تدارکات براي بچه

حدود تاريخ زايمان ، 9 ماه و 7 روز يا 40 هفته پس از آخرين دوره ي قاعدگي مي باشد .فرض کنيد که آخرين قاعدگي شما روز اول خرداد بوده است ، بنابراين حدود تاريخ زايمان 7 اسفند خواهد بود ؛ولي چند روز بيشتر يا کمتر از اين حد طبيعي مي باشد .پس سعي کنيد تدارکات نوزاد را به آخرين روزهاي حاملگي نيندازيد .
موارد زير بايستي در يک ساک کوچک گذاشته و آماده شوند ؛ بنابراين زمان در هنگام درد زايمان تلف خواهد شد و کاملاً براي رفتن به بيمارستان آماده خواهيد بود .
1 ـ پتو
2 ـ پودر بچه
3 ـ لباس بچه
4 ـ حوله ي حمام
5 ـ روغن بچه
6 ـ صابون بچه
7 ـ حوله صورت
8 ـ لباس پشمي
9 ـ پارچه ي ضد آب
10 ـ کهنه و سنجاق ريز
11 ـ جليقه ، لباس کرکي و گرم در زمستان

چگونه شروع زايمان را اطلاع دهيم ؟

چند هفته قبل از زايمان سر بچه در لگن و پايين تر قرار گرفته و رحم به طرف پايين و جلو تغيير وضعيت مي دهد ، به طوري که شکل شکم تغيير مي کند . اين امر ممکن است موجب احساس فشار در قسمت پايين شکم شده و همچنين تکرر ادرار و ورم پاها ايجاد شوند .
زايمان با انقباضاتي که به صورت درد کمر بوده و به طرف جلو سير مي کند ، خود را نشان مي دهد .اين دردها يا انقباضات ، ابتدا هر 15 تا 20 دقيقه تکرار مي شوند اما به تدريج فاصله ي اين دردها کمتر شده و مدت طولاني تري باقي مي مانند .گاهي اوقات ، زايمان با يک ترشح خوني رنگ يا جريان ناگهاني مايع از واژن شروع مي شود که به علت پارگي کيسه آب در رحم مي باشد .در اين صورت بايد با پزشک سريعاً تماس گرفته و يا به بيمارستاني که براي زايمان در نظر گرفته شده است ، مراجعه کرد .هنگامي که کيسه ي آب پاره شده است ، نبايستي زياد راه رفت .

اطلاع دادن به بچه هاي ديگر

دو يا سه ماه آخر حاملگي ، بهترين زمان براي با خبر نمودن کودکان ديگر خانواده مي باشد .سؤالات ساده بايستي به سادگي پاسخ داده شوند . خوب است که بچه بزرگ تر را وادار کنيم تا احساس کند بچه جديد به کل خانواده تعلق داشته و تشويق به کمک در نگهداري نوزاد بنماييم .

زايمان

وضع حمل حدود 8 تا 16 ساعت در اولين حاملگي و 4 تا 8 ساعت در حاملگي هاي بعدي طول مي کشد .زمان رفتن به بيمارستان بسته به فاصله محل زندگي تا بيمارستان دارد .پس از مراجعه به پزشک يا بيمارستان جهت زايمان ،از تکرار درد زايماني و مدت آن سؤال مي شود .
پزشک فشار خون را مي گيرد و براي تعيين وضع قرارگيري بچه ، شکم را معاينه نموده و به قلب آن گوش مي دهد .اين معاينه شامل معاينه واژن نيز مي باشد سپس تنقيه (انما )براي خالي نمودن روده انجام مي شود .
اين کار داراي اهميت مي باشد زيرا با هر دوره ي درد زايماني ،مقداري مدفوع خارج شده و تخت زايمان را آلوده مي سازد .
اگر درد شديد نبوده و زايمان پيشرفت نداشته باشد ، پزشک ممکن است داروي آرام بخش تجويز نموده تا از هيجان و بي قراري مادر بکاهد .
به تدريج درد و تکرر آن بيشتر گرديده ،کيسه ي مايع پاره شده و جريان مايع از واژن به وجود مي آيد .
سپس انقباضات هر يک يا دو دقيقه به وجود آمده و قوي تر مي باشند . احساس پري و فشار در روده شبيه حالت دفع مدفوع به وجود آمده و فشار زايمان زياد مي گردد .به تدريج بچه بيرون خواهد آمد ؛اول جلوي سر، سپس بيني ، صورت و سرانجام دهان و چانه .طي انقباض هاي بعدي ،بقيه ي بدن بيرون خواهد آمد و سپس گريه ي بلندي را خواهيد شنيد .بسياري از متخصصان زنان از رسوم قديمي زايمان در حالت شبيه چمباتمه زدن يا نشسته يا خوابيده به پهلو پيروي مي کنند.
مدارک زيادي دال بر بهتر بودن اين روش ها نسبت به حالت خوابيده به پشت وجود داشته و در کل به نظر مي رسد که قابل اعتمادتر باشد .
بند ناف که بچه به آن متصل است با قيچي مخصوص بسته شده يا گره زده و بريده مي شود و بچه از مادر جدا مي گردد و پس از چند دقيقه ،جفت بيرون مي آيد .
روش هاي زيادي براي انجام کم دردتر زايمان به وسيله ي کنترل تنفس و تمرينهاي ويژه که عضلات اسکلتي و واژن را شل مي کند ، وجود دارند .
داروها مي توانند براي کاهش درد استفاده شده اما بايستي تا آنجا که ممکن است از آن ها اجتناب کرد زيرا احتمال اثر بر کودک مخصوصاً سيستم عصبي او وجود دارد به هر حال ،هيچ خانم حامله نبايستي چنين داروهايي را مصرف نمايد زيرا به وسيله ي برخورد مناسب هنگام زايمان ،روش هاي خاص نفس کشيدن و شل کردن خود ، مي توان درد را کاهش داده و وضع حمل طبيعي را انجام داد .به هر حال در فرآيند زايمان طبيعي ،درد قابل توجهي همزمان با انقباضات وجود دارد .حتي در اين حالت ، دليلي براي جيغ کشيدن ، مانند برخي زنان وجود ندارد .درد و ناراحتي زايمان در برابر ديدن نوزاد جديد ، رنگي ندارد .
در برخي مراکز در صورت موافقت زن ،به شوهر اجازه داده مي شود که در کنار او هنگام زايمان بماند .
واکنش ها متفاوت مي باشد ؛برخي زن ها از حمايت و دلگرمي شوهرشان استقبال مي کنند در حالي که عده اي راضي به بودن شوهرشان در کنار خود به هنگام زايمان نمي باشند .
اغلب زايمان ها طبيعي مي باشند و بچه از طريق کانال زايماني و با سر، بدون کمک به دنيا مي آيند .گاهي پزشک شما ممکن است برش کوچکي در قسمت مياندوراه (اپي زيوتومي )ايجاد نموده تا خارج ساختن سر بچه را بدون آسيب و پارگي بافت ها تسهيل کند .اين برش کوچک از يک پارگي ، بهتر بوده و با بي حسي موضعي بخيه مي شود .
گاهي اوقات کودک ممکن است بر عکس حالت طبيعي قرار گرفته باشد يعني به صورتي که باسن ابتدا از رحم خارج مي شود (زايمان بريچ )، روش کار بستگي به پزشک شما دارد .
اگر زايمان به طور طبيعي پيشرفت نمي کند ، پزشک مي تواند اقدام به کاربرد فور سپس يا واکيوم بنمايد .
جراحي سزارين به صورت ايجاد يک برش روي شکم و سپس رحم و خارج ساختن بچه از اين طريق ،به جاي کانال زايماني واژن ، مي باشد .
پس از تشخيص روش زايمان مادر و خانواده اش نبايستي با پزشک در اين مورد بحث نموده و او را مجبور به کار ديگري نمايند .با پيشرفت هاي مدرن جراحي و بيهوشي ،عمل سزارين براي بچه ها و مادر بي خطر مي باشد .
در صورت عدم مراجعه در زمان مناسب به مراکز پزشکي ،ممکن است اين عمل داراي خطر باشد .به طور معمول پزشک سعي خواهد کرد در صورتي که اين عمل غير ممکن است ، از انجام آن خودداري کند .

بازگشت به وضع اوليه

پس از به دنيا آمدن کودک ،عضلات شکم به وضعيت اصلي خود بر مي گردند. چربي اضافه در ران ها و باسن نيز از بين مي رود .برخي تمرينهاي بدني براي به دست آوردن قدرت عضلاني اوليه لازم مي باشند .کتاب هاي زيادي با تمرينهاي بدني ساده وجود دارند و مي توان يکي از روش هاي آن ها را انجام داد .راهپيمايي سريع ، بدمينتون يا تنيس و شنا از ورزش هاي مناسب مي باشند .

مقاربت جنسي

مسايل حاملگي هم به زن و هم به شوهر مربوط بوده و در حالي که ايشان آماده ي پذيرفتن نقش جديد پدر و مادر مي باشند ، دليلي وجود ندارد که الگوي زن و شوهري آن ها دچار تغيير شود .
اين باور که مقاربت جنسي باعث سقط جنين خواهد شد ،غلط مي باشد . اغلب سقط جنين ها به علت اختلالات در تخمک يا اسپرم يا رحم به وجود مي آيند .
در صورتي که سابقه ي خونريزي واژينال يا سقط قبلي وجود دارد بايستي با پزشک مشورت نمود .مقاربت جنسي تا شش يا هفت ماهگي از حاملگي بي خطر مي باشد .
پس از به دنيا آوردن بچه ،به محض بهبود زخمها و بخيه ها و همچنين از بين رفتن درد و جراحت هاي مياندوراه و واژن ،مي توان به الگوي قبلي زندگي و مقاربت بازگشت برخي روش هاي ضد حاملگي در اين زمان توصيه مي شوند زيرا تا دو سال پس از زايمان بايد حاملگي بعدي را به تأخير انداخت و بايستي با پزشک خود در اين زمينه مشورت نمود .

فاصله گذاري بين حاملگي ها

بين هر دو حاملگي بايستي دو يا سه سال فاصله وجود داشته باشد تا سلامت مادر و کودک تأمين گردد .بنابراين مادر فرصتي براي تجديد قوا پيدا کرده و مي تواند تمام نيرويش را معطوف به نيازهاي رشد کودک بنمايد .
اگر حاملگي بعدي با فاصله کمي از قبلي ايجاد شود ،مادر زمان اندکي براي تجديد قوا جهت حاملگي بعدي ،خواهد داشت .پزشک با توجه به هر فرد بهترين روش ضد حاملگي را تجويز خواهد کرد .
منبع:کتاب شما و فرزندانتان
/خ